Soms denk je dat het niet mooier kan. Dat je het hoogtepunt van een reis hebt gehad en dat alles wat daarna komt in het niet gaat vallen. Zo’n gedachte had ik enkele jaren geleden toen ik op studiereis mocht naar Chili: in zo’n 10 dagen tijd met een groep de hoogtepunten van Chili bezoeken. Santiago, Valparaíso, het nationale park Torres del Paine en als afsluiter de Atacama woestijn.

Al heel lang wilde ik mezelf trakteren op de bergen van Zuid-Amerika. Dat het een combinatie van Argentinië en Chili zou worden lag vrij voor de hand, gezien het enthousiasme van collega’s om me heen. Daarnaast ben ik verzot op wandelen en wanneer je mij in een bergachtige omgeving zet kun je me niet blijer maken. Mijn collega Antonette maakte me enthousiast voor een gave track naar een berghut aan de rand van een gletsjer. Kijkend naar de foto’s verplaats ik me al naar het moment dat ik daar ook zal zijn. Dit is echt zo’n plek, waar je altijd al eens wakker hebt willen worden. Met dat plan start ik mijn reis in Argentinië.

Het is tegen het einde van de middag wanneer ik me meld in de haven van Punta Arenas in Chili voor de inscheping aan boord van het schip Stella Australis. Zodra ik aan boord stap, wordt mijn bagage aangenomen en word ik naar mijn hut begeleid. Het valt me direct op dat ik een gigantisch raam heb en dat de hut van alle comfort is voorzien. Na een gezellige welkomstborrel wordt het programma voor de rest van de dagen besproken: het kan niet anders dan geweldig worden.

Komende zondag is het zo ver, dan is het weer Moederdag. De dames van Askja hebben de krachten gebundeld en de leukste ideeën voor vrouwen en moeders bedacht die je op onze bestemmingen kunt doen. Hier komen ze.

Ik ben inmiddels anderhalve week in Zuid-Amerika wanneer ik naar de laatste bestemming van mijn reis vertrek: Isla Grande de Chiloé. Eerder bezocht ik het bruisende Rio de Janeiro en nam ik een kijkje bij de watervallen van Iguazú. In Patagonië maakte ik de spectaculaire Lake Crossing van Argentinië naar Chili en leerde ik snowboarden op de flanken van de Mocho Chochuenco vulkaan. Mijn bezoek aan Chiloé is het laatste onderdeel van mijn reis, voor ik via Santiago de Chile weer naar huis vlieg.

Nog een paar nachtjes slapen en dan is het zover, dan stap ik op het vliegtuig naar Rio de Janeiro. Uiteraard hoop ik dat KLM speciaal voor mij hun oranje Boeing 777 inzet (hoi KLM, mochten jullie dit lezen, please?) maar goed, we gaan het zien.

“Oh, Patagonië, dat staat ook nog op onze bucketlist”. Het is een veel gehoorde opmerking bij ons op kantoor. Op de een of andere manier heeft Patagonië een bepaald imago: ruig, koud en woest. Heel veel ijs en oneindige kale landschappen… klopt het een beetje met jouw idee van Patagonië? Als medewerker van Askja heb je het geluk dat je regelmatig op studiereis mag. Minstens één keer per jaar trekken we erop uit om onze bestemmingen te ontdekken. Patagonië heeft bij onze reisexperts Iris en Antonette toch wel een streepje voor op de lijst met bijzondere bestemmingen. In dit blog vertellen zij over hun favoriete nationale parken van Patagonië.

“De wereld van Askja is niet heel groot, wij kennen onze bestemmingen dan ook als geen ander” staat op onze website. Ondanks dat wij misschien niet alle bestemmingen op de wereldkaart verkopen, bezoeken wij wel regelmatig plekken waarvan je denkt “zo, dat is afgelegen.” Het ontdekken van bijzondere plekken en vervolgens onze klanten hier enthousiast over maken is onze passie. In het blog van vandaag delen een aantal van onze collega’s hun meest eenzame plekken ter wereld. Een soort van “Floortje naar het einde van de wereld”, maar dan in Askja-stijl.