Ik ben inmiddels tien keer op IJsland geweest en nog nooit kwam ik verder dan het schiereiland Snæfellsnes, de zuidkust en een klein stukje van het binnenland. Het hoe en waarom zal ik je besparen, maar ik vind het eigenlijk niet eens erg dat ik tot nog toe maar een klein stukje IJsland heb gezien. De delen van IJsland die ik ken zijn fantastisch mooi en stuk voor stuk landschappelijk ontzettend fraai. Eén van mijn favoriete plekken op IJsland is Landmannalaugar, een kleurrijke mengelmoes van rhyolietbergen, pruttelpotjes en lavavelden. Ik was er inmiddels drie keer en raak keer op keer weer onder de indruk van het bizarre landschap. Toch onderneem je een bezoek aan Landmannalaugar niet zomaar. Daarom bij deze mijn tips voor een bezoek aan Landmannalaugar:

Als ik naar IJsland ga dan heb ik standaard mijn zwemkleding in mijn koffer zitten. Niks fijner dan een warm bad buiten terwijl het lekker koud is. Goed of slecht weer, je kan eigenlijk altijd wel zwemmen op IJsland. In bijna ieder gehucht is er een openluchtzwembad, maar er zijn ook grotere spa’s en op sommige plekken kan je midden in de natuur een bad nemen.

Wie Nieuw-Zeeland bezoekt, mag het Abel Tasman National Park eigenlijk niet overslaan. Dit natuurpark is het kleinste nationale park van Nieuw-Zeeland en ligt in het noorden van het Zuidereiland, op twee uur rijden van Nelson en drie uur rijden van Picton. In 2011 liep ik hier de Abel Tasman Coastal Track, één van de Nieuw-Zeelandse 'Great Walks' en raakte ik onder de indruk van het bijzondere landschap. Tijdens mijn meest recente Nieuw-Zeeland reis kon ik de verleiding dan ook niet weerstaan er nogmaals naartoe te gaan, deze keer voor een dag.

Al heel lang wilde ik mezelf trakteren op de bergen van Zuid-Amerika. Dat het een combinatie van Argentinië en Chili zou worden lag vrij voor de hand, gezien het enthousiasme van collega’s om me heen. Daarnaast ben ik verzot op wandelen en wanneer je mij in een bergachtige omgeving zet kun je me niet blijer maken. Mijn collega Antonette maakte me enthousiast voor een gave track naar een berghut aan de rand van een gletsjer. Kijkend naar de foto’s verplaats ik me al naar het moment dat ik daar ook zal zijn. Dit is echt zo’n plek, waar je altijd al eens wakker hebt willen worden. Met dat plan start ik mijn reis in Argentinië.

Op mijn laatste reis door de Yukon wandel ik, op zoek naar een overnachtingplek, een ouwe hoerenkast binnen: Bombay Peggy’s. Ik ben in het onvermijdelijke goudstadje Dawson City beland. Een stad met een verhaal.